Tatrzański Park Narodowy. Rok utworzenia 1954, powierzchnia 21 197 ha. Położony w województwie małopolskim. Siedziba dyrekcji znajduje się w Zakopanem. Swoim zasięgiem TPN obejmuje całe polskie Tatry, wraz z częścią Pogórza Bukowińskiego i Rowu Podtatrzańskiego, zarówno te przylegające do obszaru parku, jak i oraz enklawy (np.
Wszystko, czego do tej pory nie wiedzieliście o jedynym wysokogórskim parku narodowym w Polsce. Polecamy również: Tatry z niemowlakiem [relacja] Najwyższe góry w Polsce – Tatry – znają prawie wszyscy. Ale czy wiemy, jak powstały, kto je zamieszkuje i jakie są ich najcenniejsze przyrodnicze skarby? Tatry to przecież polskie dobro narodowe, miejsce uważane przez wielu za mistyczne, urzekające swoim majestatem i widokami jedynymi w swoim rodzaju. Czegoś tak cennego nie można pozostawić samemu sobie i dlatego Tatry objęte są ochroną w ramach Tatrzańskiego Parku Narodowego. Pierwsze próby ratowania zagrożonej przyrody w Tatrach podjęto już w II połowie XIX wieku, gdy Sejm Galicyjski wprowadził ustawę zakazującą polowania na świstaki i kozice. Co ciekawe, strażnikami przyrody zostali wówczas dwaj byli kłusownicy – Jan Wala oraz Maciej Sieczka, którzy potem zostali uznanymi przewodnikami tatrzańskimi, a na ich cześć nazwano kilka miejsc w Tatrach. W 1873 roku powstało Towarzystwo Tatrzańskie, które w następnych latach zaczęło tworzyć stacje turystyczne i schroniska, zabiegało o ochronę dla kolejnych gatunków zwierząt i roślin i położyło podwaliny pod ostateczne ustanowienie TPN-u w 1954 roku. Obecnie Tatrzański Park Narodowy zajmuje powierzchnię 21197 ha i obejmuje całe polskie Tatry. Podobny park istnieje po stronie słowackiej. Tatry są najwyższym pasmem w Karpatach, zbudowanym głównie z granitu z domieszką wapieni i dolomitów. Powstały w wyniku orogenezy alpejskiej, a ich budowa geologiczna sprzyjała powstawaniu licznych jaskiń (na obszarze TPN jest ich ponad 650). Tu znajduje się największa i najgłębsza jaskinia Polski – Jaskinia Wielka Śnieżna o długości blisko 24 km. Znane są też udostępnione do zwiedzania Jaskinia Mylna, Jaskinia Mroźna oraz Smocza Jama. Roślinność w parku charakteryzuje się układem piętrowym. Wśród najbardziej znanych roślin chronionych wymienić należy sasankę alpejską i szarotkę alpejską, a także gatunki reliktowe epoki lodowcowej – dębik ośmiopłatkowy i wierzbę żyłkowaną. Wśród zwierząt trzeba wyróżnić gatunki endemiczne, tzn. niewystępujące nigdzie indziej – świstaka tatrzańskiego i kozicę tatrzańską, a poza tym łasicę, rysia, sarnę europejską, jelenia szlachetnego, niedźwiedzia brunatnego oraz orła przedniego i cietrzewia. Na terenie TPN-u znajduje się nie tylko najwyższy szczyt w Polsce – Rysy (2499 m ale także najwyższy wodospad – Wielka Siklawa (65 m). Do największych atrakcji parku należą też schroniska, których jest tu w sumie 8. Czasem wędrując po górskich szlakach natrafimy też na tablice pamiątkowe, kapliczki szałasy. Najwięcej turystów odwiedza Morskie Oko, Dolinę Pięciu Stawów i Kasprowy Wierch (w dużej mierze dzięki kolejce linowej z Kuźnic). Rocznie przez Tatrzański Park Narodowy przewija się 2,5 mln turystów. Najważniejszym ośrodkiem jest oczywiście Zakopane, w którym znajduje się Muzeum Tatrzańskie, a także Centrum Edukacji Przyrodniczej z największą makietą Tatr, salą kinową oraz interaktywną salą odkryć. Czytaj również: Tatry z dziećmi - Giewont, Czerwone Wierchy, Jaskinia Mylna
Ciekawostki o Drawieńskim Parku Narodowym. Licznie występują w Parku nietoperze, których jest osiem gatunków, a także duże populacje bobra i wydry. Zwłaszcza te dwa ostatnie uznane są z
Krajobraz i przyroda Tatr Poslkich objęte sa prawną ochroną, w roku 1954 na mocy rozporzadzenia Rady Ministrów utworzony został Tatrzański Pak NarodowyPrzyczyny powstania TPNRozwój osadnictwa i pasterstwa oraz związane z tym liczne bezprawne wyręby lasów tatrzańskich, w połączeniu z faktem istnienia w owym czasie na terenie Tatr górnictwa i hutnictwa, był przyczyną dewastacji wspaniałej przyrody górskiej. Najdotkliwiej odczuły to lasy tatrzańskie, które były całkowicie podporządkowane potrzebom rozwijającego się przemysłu górniczo – gospodarka leśna i pasterska zaczęła wywoływać skutki widoczne gołym okiem. Rozrosło się również nadmiernie kłusownictwo i myślistwo. W takiej sytuacji zaistniała potrzeba ochrony tatrzańskiej przyrody. Idea ochrony całych Tatr wyłoniła się w latach osiemdziesiątych XIX w. Dostrzeżono wtedy zgubny wpływ przemysłowej ingerencji człowieka w naturalne środowisko powstania TPNWybitni przyrodnicy: Maksymilian Janota i Edward Janota wystąpili z pomysłem objęcia ochroną, bezkarnie zabijanym rzadkich zwierząt górskich-kozicy i świstaka. Powstała wtedy ustawa o ochronie kozic i świstaków z 1868 r. "Ustawa względem zakazu łapania, wytępienie i sprzedawania zwierząt alpejskich, właściwych Tatrom, świstaka i dzikich kóz". Została również zorganizowana straż górska przez Towarzystwo Tatrzańskie 1873 r., w którego statucie widniał zapis o potrzebie ochrony tatrzańskiej przyrody. To właśnie powstałe TT zaczęło pierwsze akcje zalesiania zdewastowanych rejonów oraz stopniowe wykupywanie części terenów Tatr. W roku 1888 Towarzystwo Tatrzańskie wystąpiło z ideą utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego. Inspiracją dla tej formy ochrony przyrody było utworzenie w 1872 roku pierwszego na świecie, Parku Narodowego Yellowstone w zasługi dla ochrony przyrody tatrzańskiej miał Władysław Zamoyski, od 1889 roku właściciel dóbr zakopiańskich, który prowadził w nich racjonalną gospodarkę leśną. Ważnym krokiem dla zrealizowania idei parku narodowego w Tatrach, był wykup przez państwo w okresie międzywojennym dużych obszarów po polskiej stronie 1932 roku państwo wykupiło część dóbr rodziny Uznańskich, rok później dołączono do tych terenów ziemie Fundacji Kórnickiej, a w 1938 część dóbr Jaworzyńskich. Tworzono kolejne projekty organizacyjne parku narodowego w Tatrach, lecz przeszkodą w realizacji tego, były skomplikowane i trudne do rozwiązania sprawy własnościowe. W 1939 roku niewielki rejon Tatr należący do państwa, łącznie ok. 8000 ha uznano za Park wojna światowa przerwała proces tworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego. Okres wojny powodował duże spustoszenie przyrody tatrzańskiej. Główną przyczyną takiego stanu było powiększenie pogłowia owiec do ilości dotąd nienotowanej ok. 30 tys. sztuk. Po zakończeniu wojny najważniejszym problemem, który należało rozwiązać, było uregulowanie pasterstwa oraz ruchu turystycznego. Rozpoczęto akcję zamiany pastwisk dla kilkudziesięciu tysięcy owiec, które na sezon letni były transportowane na pastwiska Małych Pienin, Beskidów i Bieszczadów. W 1947 roku na państwowych ziemiach utworzono tzw. Park Narodowy Tatrzański, a pierwszym, w pełnym znaczeniu tego słowa, był utworzony w 1948 roku w górnej części Doliny Kościeliskiej rezerwat ścisły na Hali Pysznej. Dopiero 30 października 1954 roku Rada Ministrów wydała rozporządzenie powołujące do życia Tatrzański Park Tatrzańskiego Parku obejmuje obszar całych Tatr Polskich i niektóre fragment Podtatrza. Powierzchnia parku wynosi ok. 22 000 hektarów i pod tym względem należy do największych parków narodowych w Polsce. Tatrzański Park Narodowy jest udostępniony dla turystyki pieszej, taternictwa powierzchniowego i jaskiniowego, oraz narciarstwa. Znajduje się tu dobrze rozwinięta i oznakowana sieć szlaków turystycznych o łącznej długości blisko 270 km. Są one o różnym stopniu trudności, od szlaków spacerowych dnami dolin, aż po najtrudniejszy szlak biegnący Orlą Percią. Na wyznaczonych odcinkach szlaków dozwolona jest jazda na rowerze. Trasy rowerowe istnieją w: w Dolinie Suchej Wody, na Kalatówki, w Dolinę Chochołowską i Droga pod zwiedzania udostępniono kilka jaskiń, głównie w Dolinie Kościeliskiej. Na terenie Parku działa osiem schronisk turystycznych, największe w Dolinie Chochołowskiej a najmniejsze znajduje się na Hali Kondratowej. Zimą udostępnione są szlaki do uprawiania turystyki narciarskiej oraz tereny dla narciarstwa 1992 roku wstęp na teren parku pobierane są opłaty. Pozyskiwane tą drogą fundusze przeznaczone są na remonty szlaków, rewitalizację terenów zniszczonych przez masowy ruch turystyczny, część pieniędzy przekazywana jest na Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Siedziba dyrekcji Parku obecnie mieści się w odnowionym budynku dawnej siedziby zarządu huty w na teren należy stosować do obowiązujących tu przepisów:wędrować należy tylko po znakowanych szlakach turystycznych,w okresie od 1 kwietnia do 30 listopada, nie wolno w Tatrach wędrować po zmroku,na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego granicę ze Słowacją można przekraczać w miejscach, gdzie spotykają się szlaki turystyczne obydwu Parków,śmieci i inne nieczystości należy zabrać ze sobą i wyrzucić w domu, hotelu lub pensjonacie,nie wolno hałasować. W pobliżu szlaków znajdują się zwierzęta i nie należy ich niepokoić,nie wolno płoszyć zwierząt. Gdy spotkamy je na szlaku, należy się spokojnie oddalić. Nigdy do nich nie podchodzimy,nie wolno dokarmiać zwierząt,nie wolno zbierać kwiatów, grzybów, owoców czy kamieni. Wszystkie są objęte ochroną,nie wolno niczego niszczyć,na terenie Parku nie wolno biwakować, znajduje się tu gęsta sieć schronisk turystycznych,zbiorniki i górskie, rzeki nie są miejscem, gdzie można pływać, myć się czy płukać brudne naczynia,nie wolno palić ognisk ani tytoniu,nie wolno wprowadzać na szlak psów, w ten sposób narażasz na niebezpieczeństwo siebie oraz swojego pupila,samochody należy zostawiać na parkingach,grupy dzieci i młodzieży szkolnej mogą przebywać w Tatrach tylko pod opieką licencjonowanych przewodników tatrzańskich.
W Tatrzańskim Parku Narodowym prowadzone są działania mające na celu ochronę tych ptaków, takie jak monitoring ich populacji czy ochrona siedlisk. Ważnym elementem ochrony ptaków w TPN jest również edukacja przyrodnicza, mająca na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat wartości przyrodniczych parku.
Może nie mamy swojego Yellowstone albo Wielkiego Kanionu, ale nie oznacza to bynajmniej, że u nas nie ma co zwiedzać. 23 parki narodowe dają spory wybór atrakcji!#1. Póki co ustanowiono 23 parki narodowe w Polsce, ale ich liczba może w przyszłości wzrosnąć. Jednym z planowanych nowych może być Jurajski Park Narodowy, który objąć ma część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej pomiędzy Częstochową a Zawierciem. Gdyby zrealizowano projekt, którego pomysł powstał już w latach 70., byłby to 24. park narodowy w Polsce, a zarazem jeden z najmniejszych. Ale za to mielibyśmy swój własny, prawdziwy Jurassic Park.#2. \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\u2026\n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\n\n\t\t\t\t\t\t\t\n\t\t\t\n\n","data":"2017-05-22 09:28:43","favcount":0,"id":9221849,"parent_id":9221849,"uname":"Nariel","createdAtTimestamp":1495438123,"type":"art","elementid":39752,"hidden":0,"likedByAdmin":0,"pinnedByAdmin":0}},"9221708":{"maincomment":{"html":"\n\n\t\t\t
Ciekawostki o Kampinoskim Parku Narodowym. Turyści, których rocznie bywa w KPN około 1 mln osób, mają do dyspozycji 350 km szlaków turystycznych pieszych, 200-kilometrowy szlak rowerowy,
Tatry to nie tylko malownicze szlaki i zachwycające widoki, lecz także zróżnicowany świat fauny i flory. Z racji tego, że klimat tatrzański ma sporo wspólnego z klimatem alpejskim, warunki panujące tutaj są dosyć wymagające. Duża zmienność temperatur w ciągu doby i niska średnia temperatur w ciągu roku sprawiają, że tylko niektóre gatunki zwierząt były w stanie przystosować się do tutejszego klimatu na tyle, aby móc w nim funkcjonować. O jakich zwierzętach mowa? Oto najbardziej znane zwierzęta w Tatrzańskim Parku Narodowym. Tatrzański Park Narodowy: ssaki w Polsce Świat zwierząt występujących w Tatrach jest dosyć złożony i zależy od wysokości danego obszaru oraz jego cech szczególnych. Znajdziemy tutaj wiele gatunków ssaków, ptaków, ryb, płazów oraz owadów. Należy pamiętać, że obszar całego parku objęty jest ochroną. Wśród ssaków żyjących w Polsce na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego należy wymienić: Niedźwiedzia: należącego do największych i najgroźniejszych zwierząt w Tatrach. Długość ich ciała wynosi średnio 170-250 cm, a waga przekracza nawet 200 kg. Niedźwiedzie brunatne z łatwością poruszają się nawet po najtrudniejszym terenie i potrafią biegać nawet 50km/h. Zimą zapadają w sen, podczas którego tracą 1/3 masy swojego ciała. Kozicę tatrzańską: występującą głównie w piętrze kosodrzewiny, a latem przenoszącą się na wyżej położone tereny i granie. Kozica przystosowana jest do życia na wysokościach, a jej specyficzna budowa ciała umożliwia przetrwanie w najtrudniejszych warunkach. Żywi się trawą i ziołami. Świstaka: którego, dzięki jego krępej i charakterystycznej sylwetce, nie pomylimy z żadnym innym ssakiem w Polsce. Aktywne w trakcie dnia świstaki zamieszkują wykopane przez siebie nory, w których spędzają 90% swojego życia. Są zwierzętami roślinożernymi, które żywią się głównie świeżymi pędami, bylinami i kłączami. Lisa: o charakterystycznej rudej sierści, który jest aktywny głównie nocą. Mieszka w ziemnej norze i żywi się praktycznie wszystkich, co nadaje się do jedzenia: małymi gryzoniami, zwierzętami, a także owocami i larwami owadów. Lis odgrywa istotną rolę dla poprawnego funkcjonowania tutejszej fauny. Jelenia europejskiego: który jest najliczniejszym gatunkiem zwierząt kopytnych występujących w Karpatach Zachodnich. To ssak roślinożerny, który na żerowanie wyrusza najczęściej wieczorem. Cechuje się duża zwinnością i ruchliwością. Ich liczbę w polskich Tatrach szacuje się na 200 osobników. Wilka: będącego największym przedstawicielem z rodziny psowatych. Jest inteligentny, bystry i bardzo żywotny. Wilk żywi się przede wszystkim jeleniami, jednakże poluje również na sarny, zające i owce. Poluje w grupie i żyje w stadzie rodzinnym zwanym watahą. Obecnie w Tatrach występuje ich kilkanaście. Rysia: drapieżnika, który wielkością przypomina dużego psa. Charakteryzuje się długimi nogami, krótkim ogonem i pędzelkami czarnych włosów na końcach uszu. Ryś prowadzi samotny i koczowniczy tryb życia. Jest aktywny głównie nocą – poluje na sarny, kozice, a także płazy oraz gryzonie. CZYTAJ TAKŻE: Łatwe trasy w Tatrach – najlepsze propozycje na rodzinne górskie wycieczki Atrakcje Słowacji - Tatry Słowackie, czyli najpiękniejsze miejsca po drugiej stronie Tatr Orla Perć – najtrudniejszy szlak w Tatrach? Wejście na Rysy – o czym należy pamiętać? Jak zdobyć Mnicha, jeden z najpiękniejszych szczytów w Tatrach Ryby Tatrzańskiego Parku Narodowego Położenie Tatrzańskiego Parku Narodowego w zlewisku Bałtyku ma duże znaczenie dla gatunków występujących tutaj ryb. Za sprawą niskich temperatur wody, długiego okresu zalegania pokrywy lodu i śniegu, licznych wezbrania i wodospadów w potokach, wody Tatr są środowiskiem wyjątkowo trudnym dla większości ryb. W panujących tutaj warunkach dobrze radzą sobie tylko te gatunki, które w toku ewolucji przystosowały się do specyfiki wód górskich potoków. Wszystkie ryby żyjące na terenie parku znajdują się pod ochroną. Do najczęściej występujących ryb w Tatrach zaliczamy: Głowacza pręgopłetwego: niewielką rybę z rodziny głowaczowatych, która charakteryzuje się dużą głową i pręgami na płetwach. Większość swojego życia spędza w kryjówkach pod głazami, gdzie kryje się przed pstrągami, dla których stanowi źródło pożywienia. Objęta ochroną gatunkową. Lipienia: rybę z rodziny lipieniowatych, która charakteryzuje się stosunkowo dużymi łuskami i bardzo dużą fioletową płetwą grzbietową. Wiosną podąża w górę potoków i wtedy też odbywa tarło. Pstrąga potokowego: rybę z rodziny łososiowatych, charakteryzującą się płetwą tłuszczową. Rośnie powoli i osiąga niewielkie rozmiary (długość w granicach 25-40 cm). Jego ubarwienie jest zmienne i dopasowuje się do koloru dna. Strzeblę potokową: niewielka rybę z rodziny karpiowatych, która żyje w stadach. W trakcie tarła jej samice zmieniają ubarwienie z brązowo-złotego na czarno-zielono-pomarańczowe. Objęta ochroną gatunkową. Turysta w górach a ochrona tatrzańskiej przyrody TPN został utworzony po to, by chronić przyrodę na całym obszarze polskich Tatr (te same zadania na terenie Tatr słowackich wypełnia TANAP). To zwierzęta Tatrzańskiego Parku Narodowego są jego prawdziwymi gospodarzami - człowiek jest w nim tylko gościem. Dla turystów odwiedzających Tatry wiąże się to z pewnymi ograniczeniami, wynikającymi z regulaminu Parku. Ich przestrzeganie jest szczególnie ważne zwłaszcza w odniesieniu tatrzańskich zwierząt i roślin, które - nie chronione - będą bezbronne wobec postępu masowej turystyki. Jeśli nie zadbamy o ich przetrwanie, nasi potomkowie zobaczyć je będą mogli jedynie na archiwalnych fotografiach i filmach. Nie pozwólmy na to! Najważniejsze z zasad poruszania się po Tatrzańskim Parku Narodowym Poruszamy się tylko po szlakach turystycznych. Nie hałasujemy - góry to dom zwierząt. Śmieci i odpadki zabieramy ze sobą. Nie płoszymy dzikich zwierząt, niepotrzebny stres może je nawet zabić. Nie karmimy dzikich zwierząt. Nie zbieramy kwiatów, owoców i grzybów. Szanujemy wyposażenie turystyczne Parku, wiaty, ławki, drogowskazy i tablice służą wszystkim miłośnikom Tatr Nie nocujemy "na dziko", nie palimy ognisk, a tytoń palimy tylko w wyznaczonych miejscach. Pamiętamy, że po zmroku szlaki turystyczne Parku są zamknięte i nie można się po nich poruszać Nie kąpiemy się w stawach i potokach. Nie wchodzimy na teren Parku z psem (przy czym uwaga: na spacer z psem możemy się wybrać Drogą pod Reglami oraz w Dolinę Chochołowską - aż do schroniska; pies musi być na uwięzi).
Do największych ciekawostek Parku należy stado oswojonych kóz zamieszkujących Dolinę Jagnięcą, które podchodzą bardzo blisko do turystów. Ciekawym miejscem w Tatrzańskim Parku Narodowym, które powinni odwiedzić przede wszystkim miłośnicy historii, jest Tomanowa Przełęcz. W czasie II wojny światowej przez Przełęcz prowadziła
Ta strona używa ciasteczek. Dowiedz się więcej o celu ich wykorzystania i zmianie ustawień w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie ciasteczek zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Ciekawostki o Drawieńskim Parku Narodowym. Warto również podkreślić, że Drawieński Park Narodowy pełni nie tylko funkcje ochronne, ale także edukacyjne i rekreacyjne. Największym akwenem tego parku jest jezioro Ostrowiec o powierzchni 388 hektarów. Na terenie Parku znajduje się wiele szlaków turystycznych o różnym stopniu
Jedynym wysokogórskim parkiem narodowym na terenie naszego kraju jest Tatrzański Park Narodowy. Jest on jednocześnie jednym z najtrudniej dostępnych terenów dla turystów, aczkolwiek mimo to, obszar ten nie może narzekać na brak zainteresowania. Park ten może się poszczycić dość dobrze zachowanymi walorami przyrodniczymi, które zapewne zadecydowały o tak dużej jego Park Narodowy zajmuje obszar 21197 ha, więc jest jednym z większych parków położonych na terenie naszego kraju. Pierwsze wzmianki o starania utworzenia parku w regionie Tatr pochodzą z 1924 roku. Niestety nie udało się zrealizować przedsięwziętych celów, ale już dziesięć lat później powrócił plan stworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego. Ostatecznie powstał rezerwat Tomanowa – Smreczyny w jednej z tatrzańskich dolin, mianowicie w Dolinie Tomanowej. Natomiast na utworzenie parku musiano poczekać do 1954 roku – wówczas powstała specjalna ochrona parkowa, która objęła cały górski obszar wraz z licznymi gatunkami fauny oraz Tatrzańskiego Parku NarodowegoTatrzański Park Narodowy zdecydowanie odróżnia się od pozostałych parków, z którymi możemy zetknąć się na terenie naszego kraju. Jego charakterystyczną cechą jest przede wszystkim piętrowość:piętro regla dolnegopiętro regla górnego (lasy świerkowe)piętro kosówki (porośnięte kosodrzewiną)piętro halpiętro turniFlora oraz fauna na terenie parku również jest wyjątkowa. Można tu odnaleźć między innymi wiele endemitów, a więc gatunków występujących tylko i wyłącznie na terenie Tatr. Właśnie tu szczególną uwagę przyciągają relikty epoki lodowcowej, takie jak wierzba żyłkowana czy dębik ośmiopłatkowy, a także bogata fauna endemicznych bezkręgowców. Na niektórych szlakach można ponadto spotkać świstaka tatrzańskiego, będącego jednym z podgatunków świstaka celem Tatrzańskiego Parku Narodowego jest oczywiście ochrona przyrody, jednakże obszar ten ponadto pełni wiele innych funkcji, między innymi turystycznych, poznawczych oraz o Tatrzańskim Parku NarodowymNa terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego znajduje się nie tylko najwyższy szczyt w Polsce (Rysy, 2499 m ale również największe jezioro oraz największy wodospad. Największym jeziorem jest Morskie Oko, położone w Dolinie Rybiego Potoku. Jego powierzchnia wynosi 34,93 ha. Największy wodospad na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego to natomiast Siklawa, spadająca z progu Doliny Pięciu Stawów Polskich do Doliny terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego znajduje się ponadto około 650 jaskiń. Oczywiście zdecydowana większość z nich nie jest udostępniona do zwiedzana przez turystów. Ci, którzy jednak chcą poznać tatrzańskie jaskinie, mogą odwiedzić jaskinię Mroźną (w Dolinie Kościeliska) oraz jaskinię Raptawicką, Mylną oraz Smoczą Jamę w Wąwozie jaskinią jest natomiast Wielka Śnieżna – Wielka Limanowa, której długość korytarzy w sumie liczy około 18 000 metrów. Jej głębokość wynosi 814 wskazówki dla turystówWybierając się do Tatrzańskiego Parku Narodowego, należy wcześniej odpowiednio się przygotować. Trasa wycieczki powinna być dokładnie przemyślana, tak, by ze szlaku powrócić przed zapadnięciem zmierzchu (pozostawanie po zmroku bywa szczególnie niebezpieczne, ze względu na ryzyko spotkania dzikich zwierząt). Jednak i w dzień na szlaku możemy spotkać niedźwiedzia – wówczas należy nie panikować i spokojnie się zmroku natomiast można pozostawać w schroniskach. Na terenie Parku jest osiem schronisk, a do najbardziej znanych należy między innymi schronisko nad Morskim Okiem, schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (najwyżej położone w Polsce, na wysokości 1670 m oraz schronisko Murowaniec na Hali teren Tatrzańskiego Parku Narodowego nie można wprowadzać psów. Przed wejściem na szlaki należy uiścić opłatę, które przeznaczane są w głównej mierze na utrzymywanie turystycznej infrastruktury. Nie są to duże należności, ale pozwalają one na sprzątanie i remontowanie tras, umieszczanie przenośnych toalet, a także na wymianę w Tatrzańskim Parku Narodowym – jaka jest cena wstępuBilet Cena bilet normalny 5 zł bilet ulgowy 2,50 zł bilet 7-dniowy normalny 25 zł bilet 7-dniowy ulgowy 12,50 zł Ponadto płatny jest wstęp do Jaskini Mroźnej. Opłata wynosi 4 zł – dzieci do lat sześciu są zwolnione z opłat. Giewont mieści się w obrębie Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN), do którego wstęp jest płatny według powyższych informacji. Stawki obowiązuję niezależnie od pory roku.
. 370 156 303 175 439 474 476 469
ciekawostki o tatrzańskim parku narodowym